kotus
See also: Kotus
Võro
Noun
kotus (genitive kotussõ or kotusõ, partitive kotust)
- place, spot
Inflection
Inflection of kotus
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kotus | kotussõq kotusõq |
accusative | kotussõ kotusõ | kotussõq kotusõq |
genitive | kotussõ kotusõ | kotussidõ kotustõ |
partitive | kotust | kotussit |
illative | kotussõhe | kotussihe kotustõhe |
inessive | kotussõn kotusõn kotussõhn kotusõhn | kotussin kotustõn kotussihn kotustõhn |
elative | kotussõst kotusõst | kotussist kotustõst |
allative | kotussõlõ kotusõlõ | kotussilõ kotustõlõ |
adessive | kotussõl kotusõl | kotussil kotustõl |
ablative | kotussõlt kotusõlt | kotussilt kotustõlt |
translative | kotussõs kotusõs | kotussis kotustõs |
terminative | kotussõniq kotusõniq | kotussiniq kotustõniq |
abessive | kotussõldaq kotusõldaq | kotussildaq kotustõldaq |
comitative | kotussõgaq kotusõgaq | kotussidõgaq kotustõgaq |