kostnaðr
Old Norse
Etymology
From kosta (“to cost”) + -naðr.
Noun
kostnaðr m (genitive kostnaðar, plural kostnaðir)
- cost, expense
- maintenance, living
Declension
Declension of kostnaðr (strong u-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kostnaðr | kostnaðrinn | kostnaðir | kostnaðirnir |
| accusative | kostnað | kostnaðinn | kostnaði | kostnaðina |
| dative | kostnaði | kostnaðinum | kostnuðum | kostnuðunum |
| genitive | kostnaðar | kostnaðarins | kostnaða | kostnaðanna |
Descendants
- Faroese: kostnaður
- Norwegian: kostnad
References
- kostnaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.