korsan

korsan

Turkish

Etymology

From Arabic قرصان, likely via Italian corsale (“corsair, privateer”)[1] from Medieval Latin cursārius (“pirate, sea-raider”), from Latin cursus (“course, a running; plunder, hostile inroad”)[2], with the Arabic ـَان‎ (-ān) suffix. Cognate with English corsair or German Korsar. With the derived terms قَرْصَنَ‎ (qarṣana) and قَرْصَنَة‎ (qarṣana) it forms a root ق ر ص ن‎ (q-r-ṣ-n).

Pronunciation

• IPA^(key): [koɾsan]
• Hyphenation: kor‧san

Noun

korsan (definite accusative korsanı, plural korsanlar)

1. pirate

Declension

Inflection
Nominative	korsan
Definite accusative	korsanı
	Singular	Plural
Nominative	korsan	korsanlar
Definite accusative	korsanı	korsanları
Dative	korsana	korsanlara
Locative	korsanda	korsanlarda
Ablative	korsandan	korsanlardan
Genitive	korsanın	korsanların
Possessive forms Singular Plural 1st singular korsanım korsanlarım 2nd singular korsanın korsanların 3rd singular korsanı korsanları 1st plural korsanımız korsanlarımız 2nd plural korsanınız korsanlarınız 3rd plural korsanları korsanları
Predicative forms Singular Plural 1st singular korsanım korsanlarım 2nd singular korsansın korsanlarsın 3rd singular korsan korsandır korsanlar korsanlardır 1st plural korsanız korsanlarız 2nd plural korsansınız korsanlarsınız 3rd plural korsanlar korsanlardır

Derived terms

• bilgisayar korsanı
• hava korsanı
• korsanlık

1. “Corsair” in E. J. Van Donzel (1994): Islamic Desk Reference. Compiled from the Encyclopedia of Islam. E.J. Brill: Leiden, Netherlands, page 74.
2. J. E. Wansborough (1996), Lingua Franca in the Mediterranean, Curzon Press, page 165.