korrelig
Dutch
Etymology
From korrel + -ig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔ.rə.ləx/
Audio (file) - Hyphenation: kor‧re‧lig
Adjective
korrelig (comparative korreliger, superlative korreligst)
- granular, grainy
Inflection
Inflection of korrelig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | korrelig | |||
inflected | korrelige | |||
comparative | korreliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | korrelig | korreliger | het korreligst het korreligste | |
indefinite | m./f. sing. | korrelige | korreligere | korreligste |
n. sing. | korrelig | korreliger | korreligste | |
plural | korrelige | korreligere | korreligste | |
definite | korrelige | korreligere | korreligste | |
partitive | korreligs | korreligers | — |
Derived terms
- korreligheid