korra
See also: korrá
Hungarian
Etymology
kor + -ra
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkorːɒ]
- Hyphenation: kor‧ra
Noun
korra
- sublative singular of kor
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰɔrːa/
- Rhymes: -ɔrːa
Verb
korra (weak verb, third-person singular past indicative korraði, supine korrað)
- (intransitive) to rattle (from the throat)
- Synonym: snörla
Usage notes
- This verb is often used impersonally, i.e. það korrar í [pronoun/name in dative case].
Conjugation
korra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að korra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | korrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | korrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég korra | við korrum | present (nútíð) | ég korri | við korrum |
| þú korrar | þið korrið | þú korrir | þið korrið | ||
| hann, hún, það korrar | þeir, þær, þau korra | hann, hún, það korri | þeir, þær, þau korri | ||
| past (þátíð) | ég korraði | við korruðum | past (þátíð) | ég korraði | við korruðum |
| þú korraðir | þið korruðuð | þú korraðir | þið korruðuð | ||
| hann, hún, það korraði | þeir, þær, þau korruðu | hann, hún, það korraði | þeir, þær, þau korruðu | ||
| imperative (boðháttur) | korra (þú) | korrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| korraðu | korriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Derived terms
- korr (“rattle in the throat”)
Romani
Noun
korra
- plural of korr