ambiwertyk
Polish
Etymology
Borrowed from English ambivert.[1] First attested in 1973.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /am.biˈvɛr.tɨk/
- Rhymes: -ɛrtɨk
- Syllabification: am‧bi‧wer‧tyk
Noun
ambiwertyk m pers
- (psychology) ambivert
- Coordinate terms: ekstrawertyk, introwertyk
Declension
Declension of ambiwertyk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ambiwertyk | ambiwertycy |
| genitive | ambiwertyka | ambiwertyków |
| dative | ambiwertykowi | ambiwertykom |
| accusative | ambiwertyka | ambiwertyków |
| instrumental | ambiwertykiem | ambiwertykami |
| locative | ambiwertyku | ambiwertykach |
| vocative | ambiwertyku | ambiwertycy |
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Pedagogika, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 1973, page 127
Further reading
- ambiwertyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ambiwertyk in Polish dictionaries at PWN
- ambiwertyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego