ambiwalentność
Polish
Etymology
From ambiwalentny + -ość. First attested in 1932.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /am.bi.vaˈlɛn.tnɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛntnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: am‧bi‧wa‧len‧tność
Noun
ambiwalentność f
- ambivalence (quality or state of being ambivalent, containing two opposing elements)
Declension
Declension of ambiwalentność
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ambiwalentność | ambiwalentności |
| genitive | ambiwalentności | ambiwalentności |
| dative | ambiwalentności | ambiwalentnościom |
| accusative | ambiwalentność | ambiwalentności |
| instrumental | ambiwalentnością | ambiwalentnościami |
| locative | ambiwalentności | ambiwalentnościach |
| vocative | ambiwalentności | ambiwalentności |
Related terms
adverb
- ambiwalentnie
noun
- ambiwalencja
References
- Przegląd współczesny, 1932, page 531
Further reading
- ambiwalentność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ambiwalentność in Polish dictionaries at PWN
- ambiwalentność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego