konuşmacı

konuşmacı

Turkish

Etymology

From konuşma (“speech”) +‎ -cı (“-er”)

Noun

konuşmacı (definite accusative konuşmacıyı, plural konuşmacılar)

1. speaker in a formal meeting, conference etc.

Declension

Inflection
Nominative	konuşmacı
Definite accusative	konuşmacıyı
	Singular	Plural
Nominative	konuşmacı	konuşmacılar
Definite accusative	konuşmacıyı	konuşmacıları
Dative	konuşmacıya	konuşmacılara
Locative	konuşmacıda	konuşmacılarda
Ablative	konuşmacıdan	konuşmacılardan
Genitive	konuşmacının	konuşmacıların
Possessive forms Singular Plural 1st singular konuşmacım konuşmacılarım 2nd singular konuşmacın konuşmacıların 3rd singular konuşmacısı konuşmacıları 1st plural konuşmacımız konuşmacılarımız 2nd plural konuşmacınız konuşmacılarınız 3rd plural konuşmacıları konuşmacıları
Predicative forms Singular Plural 1st singular konuşmacıyım konuşmacılarım 2nd singular konuşmacısın konuşmacılarsın 3rd singular konuşmacı konuşmacıdır konuşmacılar konuşmacılardır 1st plural konuşmacıyız konuşmacılarız 2nd plural konuşmacısınız konuşmacılarsınız 3rd plural konuşmacılar konuşmacılardır

Related terms

• spiker
• nutuk
• hitabet