Kontrapunkt
German
Etymology
Borrowed from Medieval Latin contrapunctum.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔntʁaˌpʊŋkt/
Audio (file) - Hyphenation: Kon‧tra‧punkt
Noun
Kontrapunkt m (genitive Kontrapunkts or Kontrapunktes, plural Kontrapunkte)
- (music) counterpoint (melody added to an existing one)
Declension
Declension of Kontrapunkt
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Kontrapunkt | die | Kontrapunkte |
genitive | eines | des | Kontrapunktes, Kontrapunkts | der | Kontrapunkte |
dative | einem | dem | Kontrapunkt, Kontrapunkte1 | den | Kontrapunkten |
accusative | ein | das | Kontrapunkt | die | Kontrapunkte |
1Now uncommon, see notes
Derived terms
- kunterbunt
Further reading
- Kontrapunkt in Duden online