konsul

konsul

See also: Konsul

Azerbaijani

Etymology

From Russian ко́нсул (kónsul).

Noun

konsul (definite accusative konsulu, plural konsullar)

1. consul (official residing in major foreign towns to represent and protect the interests of the merchants and citizens of their country)
2. (historical) consul (either of the two heads of government and state of the Roman Republic or the equivalent nominal post under the Roman and Byzantine Empires)
3. (historical) consul (any of the three heads of government and state of France between 1799 and 1804)

Declension

Declension of konsul
	singular	plural
nominative	konsul	konsullar
definite accusative	konsulu	konsulları
dative	konsula	konsullara
locative	konsulda	konsullarda
ablative	konsuldan	konsullardan
definite genitive	konsulun	konsulların

Possessive forms of konsul
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	konsulum	konsullarım
sənin (“your”)	konsulun	konsulların
onun (“his/her/its”)	konsulu	konsulları
bizim (“our”)	konsulumuz	konsullarımız
sizin (“your”)	konsulunuz	konsullarınız
onların (“their”)	konsulu or konsulları	konsulları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	konsulumu	konsullarımı
sənin (“your”)	konsulunu	konsullarını
onun (“his/her/its”)	konsulunu	konsullarını
bizim (“our”)	konsulumuzu	konsullarımızı
sizin (“your”)	konsulunuzu	konsullarınızı
onların (“their”)	konsulunu or konsullarını	konsullarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	konsuluma	konsullarıma
sənin (“your”)	konsuluna	konsullarına
onun (“his/her/its”)	konsuluna	konsullarına
bizim (“our”)	konsulumuza	konsullarımıza
sizin (“your”)	konsulunuza	konsullarınıza
onların (“their”)	konsuluna or konsullarına	konsullarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	konsulumda	konsullarımda
sənin (“your”)	konsulunda	konsullarında
onun (“his/her/its”)	konsulunda	konsullarında
bizim (“our”)	konsulumuzda	konsullarımızda
sizin (“your”)	konsulunuzda	konsullarınızda
onların (“their”)	konsulunda or konsullarında	konsullarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	konsulumdan	konsullarımdan
sənin (“your”)	konsulundan	konsullarından
onun (“his/her/its”)	konsulundan	konsullarından
bizim (“our”)	konsulumuzdan	konsullarımızdan
sizin (“your”)	konsulunuzdan	konsullarınızdan
onların (“their”)	konsulundan or konsullarından	konsullarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	konsulumun	konsullarımın
sənin (“your”)	konsulunun	konsullarının
onun (“his/her/its”)	konsulunun	konsullarının
bizim (“our”)	konsulumuzun	konsullarımızın
sizin (“your”)	konsulunuzun	konsullarınızın
onların (“their”)	konsulunun or konsullarının	konsullarının

Further reading

• “konsul” in Obastan.com.

---

Bikol Central

Etymology

Borrowed from Spanish cónsul.

Pronunciation

• Hyphenation: kon‧sul
• IPA^(key): /ˈkonsul/

Noun

kónsul

1. consul

Related terms

• konsulado
• konsulta
• konsultasiyon
• konsuwelo

 

---

Breton

Noun

konsul m, konsuled

1. consul

---

Crimean Tatar

Noun

konsul

1. consul

Declension

Declension of konsul

nominative	konsul
genitive	konsulnıñ
dative	konsulğa
accusative	konsulnı
locative	konsulda
ablative	konsuldan

Adjective

konsul

1. consular

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

---

Danish

Noun

konsul c (singular definite konsulen, plural indefinite konsuler)

1. consul

Declension

Declension of konsul

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	konsul	konsulen	konsuler	konsulerne
genitive	konsuls	konsulens	konsulers	konsulernes

Related terms

• konsulat

References

• “konsul” in Den Danske Ordbog

---

Indonesian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔnsʊl/
• Hyphenation: kon‧sul

Etymology 1

From Dutch consul, from Latin cōnsul.

Noun

konsul (first-person possessive konsulku, second-person possessive konsulmu, third-person possessive konsulnya)

1. consul (an official residing in major foreign towns to represent and protect the interests of the merchants and citizens of their country)

Derived terms

• konsul jenderal

 

Related terms

• konsulat
• konsuler

 

Etymology 2

From Dutch consult, from Middle French consulter, from Latin cōnsultō (“to deliberate, consult”), frequentative of cōnsulō (“to consult, deliberate, consider, reflect upon, ask advice”), from com- (“together”) + -sulō, from Proto-Indo-European *selh₁- (“to take, grab”).

Verb

konsul

1. (especially medicine) to consult

Conjugation

Conjugation of konsul (meng-, transitive)
Root	konsul
	Active	Involuntary	Passive	Imperative	Jussive
Active	–	–	–	–	–
Locative	–	–	–	–	–
Causative / Applicative1	mengkonsulkan	–	dikonsulkan	konsulkan	konsulkanlah
	Causative
Active	–	–	–	–	–
Locative	–	–	–	–	–
Causative / Applicative1	–	–	–	–	–
1The -kan row is either causative or applicative, with transitive roots it mostly has applicative meaning. Notes: Some of these forms do normally not exist or are rarely used in standard Indonesian. Some forms may also change meaning.

Derived terms

• konsuler

 

Related terms

• konsulen
• konsultan
• konsultasi
• konsultatif

 

Further reading

• “konsul” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

---

Lower Sorbian

Noun

konsul m

1. consul

Declension

Declension of konsul

	Singular	Dual	Plural
Nominative	konsul	konsula	konsule
Genitive	konsula	konsulowu	konsulow
Dative	konsuloju	konsuloma	konsulam
Accusative	konsul	konsula	konsule
Instrumental	konsulom	konsuloma	konsulami
Locative	konsulu	konsuloma	konsulach

References

• Starosta, Manfred (1999), “konsul”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

---

Norwegian Bokmål

Etymology

From Latin consul.

Noun

konsul m (definite singular konsulen, indefinite plural konsuler, definite plural konsulene)

1. consul

Related terms

• konsulat
• konsulær

References

• “konsul” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Latin consul.

Noun

konsul m (definite singular konsulen, indefinite plural konsular, definite plural konsulane)

1. consul

Related terms

• konsulat
• konsulær

References

• “konsul” in The Nynorsk Dictionary.

---

Polish

Etymology

Borrowed from Latin cōnsul.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔn.sul/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnsul
• Syllabification: kon‧sul

Noun

konsul m pers

1. (politics) consul (official representative of the government of one state in the territory of another)
2. (Ancient Rome, historical) consul (either of the two highest-ranking officials of the Roman republic)
3. (historical) consul (any of the three heads of government and state of France between 1799 and 1804)

Declension

Declension of konsul

	singular	plural
nominative	konsul	konsulowie
genitive	konsula	konsulów
dative	konsulowi	konsulom
accusative	konsula	konsulów
instrumental	konsulem	konsulami
locative	konsulu	konsulach
vocative	konsulu	konsulowie

Derived terms

adjective

• konsulowski

 

Related terms

adjectives

• konsularny
• konsulatowy

 

noun

• konsulat

 

Further reading

• konsul in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konsul in Polish dictionaries at PWN

---

Swedish

Noun

konsul c

1. consul[1]

Declension

Declension of konsul
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	konsul	konsuln	konsuler	konsulerna
Genitive	konsuls	konsulns	konsulers	konsulernas

References

1. Utrikes namnbok (7th ed., 2007) →ISBN

---

Tagalog

Etymology

Borrowed from Spanish cónsul or English consul, from Latin cōnsul.

Pronunciation

• Hyphenation: kon‧sul
• IPA^(key): /ˈkonsul/, [ˈkon.sʊl]

Noun

konsul

1. consul (official who protects the interests of citizens)

   Synonym: sugo

Related terms

• konsulado

See also

• embahador

Further reading

• “konsul”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila: Komisyon sa Wikang Filipino, 2018

---

Upper Sorbian

Noun

konsul m

1. consul

Declension

Declension of konsul

	Singular	Dual	Plural
Nominative	konsul	konsulej	konsulojo
Genitive	konsula	konsulow	konsulow
Dative	konsulej	konsulomaj	konsulam
Accusative	konsula	konsulow	konsulow
Instrumental	konsulom	konsulomaj	konsulemi
Locative	konsulu	konsulomaj	konsulach
Vocative	konsulo	konsulej	konsulojo

References

• “konsul” in Soblex