konkubent
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /kɔŋˈku.bɛnt/
audio (file)
Noun
konkubent m pers (feminine konkubina)
- domestic partner
- Synonym: konkubin
Declension
declension of konkubent
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | konkubent | konkubenci |
genitive | konkubenta | konkubentów |
dative | konkubentowi | konkubentom |
accusative | konkubenta | konkubentów |
instrumental | konkubentem | konkubentami |
locative | konkubencie | konkubentach |
vocative | konkubencie | konkubenci |
Related terms
- konkubinat
Further reading
- konkubent in Polish dictionaries at PWN