koniunkcja
See also: koniunkcją
Polish
Etymology
Borrowed from Latin coniūnctiō (“joining”), from coniungere (“to join”).
Pronunciation
- IPA(key): /kɔˈɲuŋ.kt͡sja/
Audio (file) - Rhymes: -uŋkt͡sja
- Syllabification: ko‧niun‧kcja
Noun
koniunkcja f
- (astronomy) conjunction (alignment of two bodies in the solar system such that they have the same longitude when seen from Earth)
- Synonym: złączenie
- (logic) conjunction (proposition resulting from the combination of two or more propositions using the and operator)
Declension
Declension of koniunkcja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | koniunkcja | koniunkcje |
| genitive | koniunkcji | koniunkcji/koniunkcyj (archaic) |
| dative | koniunkcji | koniunkcjom |
| accusative | koniunkcję | koniunkcje |
| instrumental | koniunkcją | koniunkcjami |
| locative | koniunkcji | koniunkcjach |
| vocative | koniunkcjo | koniunkcje |
Further reading
- koniunkcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- koniunkcja in Polish dictionaries at PWN