kondygnacyjny
Polish
Etymology
From kondygnacja + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔn.dɨɡ.naˈt͡sɨj.nɨ/
Adjective
kondygnacyjny (not comparable)
- (relational) floor, storey
Declension
declension of kondygnacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | kondygnacyjny | kondygnacyjne | kondygnacyjna | kondygnacyjni | kondygnacyjne | ||
| genitive | kondygnacyjnego | kondygnacyjnej | kondygnacyjnych | ||||
| dative | kondygnacyjnemu | kondygnacyjnym | |||||
| accusative | kondygnacyjnego | kondygnacyjny | kondygnacyjne | kondygnacyjną | kondygnacyjnych | kondygnacyjne | |
| instrumental | kondygnacyjnym | kondygnacyjnymi | |||||
| locative | kondygnacyjnej | kondygnacyjnych | |||||
Related terms
- (noun) kondygnacja
Further reading
- kondygnacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kondygnacyjny in Polish dictionaries at PWN