kondycja
Polish
Etymology
Borrowed from Latin condiciō.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔnˈdɨt͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡sja
- Syllabification: kon‧dyc‧ja
Noun
kondycja f (diminutive kondycyjka)
- form, shape (condition of personal health, especially muscular health)
- Synonym: forma
- condition (state of an object)
- Synonym: stan
Declension
Declension of kondycja
| singular | |
|---|---|
| nominative | kondycja |
| genitive | kondycji |
| dative | kondycji |
| accusative | kondycję |
| instrumental | kondycją |
| locative | kondycji |
| vocative | kondycjo |
Derived terms
adjective
- kondycyjny
verb
- kondycjonować
Related terms
adjective
- kondycjonalny
adverb
- kondycyjnie
nouns
- kondycjonalizm
- kondycjoner
Further reading
- kondycja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kondycja in Polish dictionaries at PWN