Kondiktion
German
Alternative forms
- Condiction, Condiktion, Kondiction (pre-1901)
Etymology
Borrowed from Latin condictiō.
Pronunciation
- IPA(key): [kɔndikˈt͡si̯oːn]
Audio (file)
Noun
Kondiktion f (genitive Kondiktion, plural Kondiktionen)
- (law) claim from unjust enrichment
- Synonyms: Bereicherungsanspruch, Anspruch aus ungerechtfertigter Bereicherung
Declension
Declension of Kondiktion [feminine]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Kondiktion | die | Kondiktionen |
genitive | einer | der | Kondiktion | der | Kondiktionen |
dative | einer | der | Kondiktion | den | Kondiktionen |
accusative | eine | die | Kondiktion | die | Kondiktionen |
Related terms
- kondizieren
Further reading
- “Kondiktion” in Duden online
- “Kondiktion” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache