kompromitacja
Polish
Etymology
From kompromitować + -cja.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔm.prɔ.mʲiˈtat͡s.ja/
audio (file)
Noun
kompromitacja f
- disgrace, embarrassment
- Synonyms: blamaż, wstyd
Declension
declension of kompromitacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kompromitacja | kompromitacje |
| genitive | kompromitacji | kompromitacji/kompromitacyj |
| dative | kompromitacji | kompromitacjom |
| accusative | kompromitację | kompromitacje |
| instrumental | kompromitacją | kompromitacjami |
| locative | kompromitacji | kompromitacjach |
| vocative | kompromitacjo | kompromitacje |
Related terms
- (verbs) kompromitować, skompromitować
- (adjective) kompromitujący
- (adverb) kompromitująco
Further reading
- kompromitacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kompromitacja in Polish dictionaries at PWN