komediant
Polish
Etymology
Borrowed from Italian commediante.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔˈmɛ.djant/
Audio (file) - Rhymes: -ɛdjant
- Syllabification: ko‧me‧diant
Noun
komediant m pers (diminutive komediancik, feminine komediantka)
- comedian (any person who is humorous or amusing, either characteristically or on a particular occasion)
- (archaic) actor (person who performs in a theatrical play or film)
- Synonym: aktor
Declension
Declension of komediant
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | komediant | komedianci |
genitive | komedianta | komediantów |
dative | komediantowi | komediantom |
accusative | komedianta | komediantów |
instrumental | komediantem | komediantami |
locative | komediancie | komediantach |
vocative | komediancie | komedianci |
Derived terms
adjective
- komediancki
Related terms
adverb
- komediancko
noun
- komedianctwo
Further reading
- komediant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- komediant in Polish dictionaries at PWN