Kombine
German
Etymology
From the Russian комба́йн (kombájn)
Noun
Kombine f (genitive Kombine, plural Kombinen)
- (East Germany) combine harvester
Declension
Declension of Kombine
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Kombine | die | Kombinen |
genitive | einer | der | Kombine | der | Kombinen |
dative | einer | der | Kombine | den | Kombinen |
accusative | eine | die | Kombine | die | Kombinen |