kolegiacki
Polish
Etymology
From kolegiata + -cki.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔ.lɛɡʲˈjat͡s.kʲi/
Adjective
kolegiacki (not comparable)
- (relational) collegiate church
Declension
declension of kolegiacki
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | kolegiacki | kolegiackie | kolegiacka | kolegiaccy | kolegiackie | ||
genitive | kolegiackiego | kolegiackiej | kolegiackich | ||||
dative | kolegiackiemu | kolegiackim | |||||
accusative | kolegiackiego | kolegiacki | kolegiackie | kolegiacką | kolegiackich | kolegiackie | |
instrumental | kolegiackim | kolegiackimi | |||||
locative | kolegiackiej | kolegiackich |
Further reading
- kolegiacki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kolegiacki in Polish dictionaries at PWN