kolec
Polish
![](Images/wiktionary/Rose_prickle.jpg.webp)
kolce
Etymology
From kłóć + -ec.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔ.lɛt͡s/
audio (file)
Noun
kolec m inan
- prickle, spine
- thorn, aculeus
- spike
Declension
declension of kolec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kolec | kolce |
genitive | kolca | kolców |
dative | kolcowi | kolcom |
accusative | kolec | kolce |
instrumental | kolcem | kolcami |
locative | kolcu | kolcach |
vocative | kolcu | kolce |
Derived terms
- (nouns) kolczatka, kolczuga, kolczyk
- (adjectives) kolcowy, kolczasty
Synonyms
- (thorn): cierń
- (spike): kołek, zadzior
Further reading
- kolec in Polish dictionaries at PWN