ambaje
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin ambāgēs.[1][2][3] First attested in 1754.[4]
Pronunciation
- IPA(key): /amˈba.jɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ajɛ
- Syllabification: am‧ba‧je
Noun
ambaje nvir
- (archaic) twaddle, claptrap, balderdash, tommyrot, poppycock (nonsense)
- Synonyms: androny, brednia, niedorzeczność, pierdołka
Declension
Declension of ambaje
| plural | |
|---|---|
| nominative | ambaje |
| genitive | ambajów |
| dative | ambajom |
| accusative | ambaje |
| instrumental | ambajami |
| locative | ambajach |
| vocative | ambaje |
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Brückner, Aleksander (1927), “ambaje”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “ambaje”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Kleomira: albo igrzysko fortuny na cudownych szczęscia y nieszczęscia granicach fundowane nayprzod francuskim, potym angielskim językiem do druku przez pewną damię w roku 1449, 1754, page 162
Further reading
- ambaje in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ambaje in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “ambaje”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “ambaje”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ambaje”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 29
- ambaje in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego