koirapoika
Ingrian
Etymology
From koira (“dog”) + poika (“young”).
Pronunciation
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkoi̯rɑˌpoi̯kɑ/
- Hyphenation: koi‧ra‧poi‧ka
Noun
koirapoika
- puppy
Declension
Declension of koirapoika (type 3/koira, ik-j gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | koirapoika | koirapojat |
genitive | koirapojan | koirapoikiin |
partitive | koirapoikaa | koirapoikia |
illative | koirapoikaa | koirapoikii |
inessive | koirapojas | koirapojis |
elative | koirapojast | koirapojist |
allative | koirapojalle | koirapojille |
adessive | koirapojal | koirapojil |
ablative | koirapojalt | koirapojilt |
translative | koirapojaks | koirapojiks |
essive | koirapoikanna, koirapoikaan | koirapoikinna, koirapoikiin |
exessive1) | koirapoikant | koirapoikint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
See also
- penikka (“pup”)
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 184