koirakarhu
Finnish
Etymology
koira (“dog”) + karhu (“bear”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkoi̯rɑˌkɑrhu/, [ˈko̞i̯rɑˌkɑrhu]
- Rhymes: -ɑrhu
- Syllabification(key): koi‧ra‧kar‧hu
Noun
koirakarhu
- bear dog, beardog, bear-dog, amphicyonid (member of extinct family Amphicyonidae of carnivorans, which had features of both current dogs and bears)
Declension
Inflection of koirakarhu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | koirakarhu | koirakarhut | |
genitive | koirakarhun | koirakarhujen | |
partitive | koirakarhua | koirakarhuja | |
illative | koirakarhuun | koirakarhuihin | |
singular | plural | ||
nominative | koirakarhu | koirakarhut | |
accusative | nom. | koirakarhu | koirakarhut |
gen. | koirakarhun | ||
genitive | koirakarhun | koirakarhujen | |
partitive | koirakarhua | koirakarhuja | |
inessive | koirakarhussa | koirakarhuissa | |
elative | koirakarhusta | koirakarhuista | |
illative | koirakarhuun | koirakarhuihin | |
adessive | koirakarhulla | koirakarhuilla | |
ablative | koirakarhulta | koirakarhuilta | |
allative | koirakarhulle | koirakarhuille | |
essive | koirakarhuna | koirakarhuina | |
translative | koirakarhuksi | koirakarhuiksi | |
instructive | — | koirakarhuin | |
abessive | koirakarhutta | koirakarhuitta | |
comitative | — | koirakarhuineen |
Possessive forms of koirakarhu (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | koirakarhuni | koirakarhumme |
2nd person | koirakarhusi | koirakarhunne |
3rd person | koirakarhunsa |
Anagrams
- karhukoira