koinee
Finnish
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek Κοινή (Koinḗ).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkoi̯neː/, [ˈko̞i̯ne̞ː]
- Rhymes: -oineː
- Syllabification(key): koi‧nee
Noun
koinee
- Koine (form of Greek language)
Declension
Inflection of koinee (Kotus type 20/filee, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | koinee | koineet | |
genitive | koineen | koineiden koineitten | |
partitive | koineeta | koineita | |
illative | koineehen koineeseen | koineihin koineisiin | |
singular | plural | ||
nominative | koinee | koineet | |
accusative | nom. | koinee | koineet |
gen. | koineen | ||
genitive | koineen | koineiden koineitten | |
partitive | koineeta | koineita | |
inessive | koineessa | koineissa | |
elative | koineesta | koineista | |
illative | koineehen koineeseen | koineihin koineisiin | |
adessive | koineella | koineilla | |
ablative | koineelta | koineilta | |
allative | koineelle | koineille | |
essive | koineena | koineina | |
translative | koineeksi | koineiksi | |
instructive | — | koinein | |
abessive | koineetta | koineitta | |
comitative | — | koineineen |
Possessive forms of koinee (type filee) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | koineeni | koineemme |
2nd person | koineesi | koineenne |
3rd person | koineensa |