koalicja
Polish
Etymology
Borrowed from French coalition, from Medieval Latin coalitiō, from Latin coalitus.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔ.aˈlit͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -it͡sja
- Syllabification: ko‧a‧lic‧ja
Noun
koalicja f (diminutive koalicyjka)
- coalition (temporary group or union of organizations, usually formed for a particular advantage)
Declension
Declension of koalicja
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | koalicja | koalicje |
genitive | koalicji | koalicji/koalicyj (archaic) |
dative | koalicji | koalicjom |
accusative | koalicję | koalicje |
instrumental | koalicją | koalicjami |
locative | koalicji | koalicjach |
vocative | koalicjo | koalicje |
Derived terms
adjective
- koalicyjny
nouns
- koalicjant
- koalicjonista
Related terms
noun
- koalicyjność
Further reading
- koalicja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- koalicja in Polish dictionaries at PWN