kniftig
Dutch
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈknɪf.təx/
- Hyphenation: knif‧tig
Adjective
kniftig (comparative kniftiger, superlative kniftigst)
- (The Hague) weird, crazy
- 1978, Martin Schouten, Werk. Vijftig mensen over wat ze nou eigenlijk doen voor de kost en hoe ze daarover denken, De Arbeiderspers (publ.), page 100.
- Nou ja, dan ben je al helemaal kniftig natuurlijk, en dan zat hij boven te eten of weet ik veel wat hij zat te doen en dan zag hij iets gebeuren wat hem niet aanstond.
- (please add an English translation of this quote)
- 1978, Martin Schouten, Werk. Vijftig mensen over wat ze nou eigenlijk doen voor de kost en hoe ze daarover denken, De Arbeiderspers (publ.), page 100.
Inflection
| Inflection of kniftig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | kniftig | |||
| inflected | kniftige | |||
| comparative | kniftiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | kniftig | kniftiger | het kniftigst het kniftigste | |
| indefinite | m./f. sing. | kniftige | kniftigere | kniftigste |
| n. sing. | kniftig | kniftiger | kniftigste | |
| plural | kniftige | kniftigere | kniftigste | |
| definite | kniftige | kniftigere | kniftigste | |
| partitive | kniftigs | kniftigers | — | |