kniaź
Polish
Etymology
Borrowed from Russian князь (knjazʹ), from Proto-Slavic *kъnędzь. Doublet of ksiądz and księżyc.
Pronunciation
- IPA(key): /kɲaɕ/
Audio (file) - Rhymes: -aɕ
- Syllabification: kniaź
Noun
kniaź m pers (feminine kniahini)
- (historical) knez, Russian, Ruthenian or Lithuanian prince
Declension
Declension of kniaź
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kniaź | kniazie/kniaziowie |
genitive | kniazia | kniaziów |
dative | kniaziowi | kniaziom |
accusative | kniazia | kniaziów |
instrumental | kniaziem | kniaziami |
locative | kniaziu | kniaziach |
vocative | kniaziu | kniazie/kniaziowie |
Further reading
- kniaź in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kniaź in Polish dictionaries at PWN