kniahini
Polish
Etymology
Borrowed from Russian княгиня (knjaginja, “princess”). Doublet of ksieni (“abbess”), an inherited form.
Pronunciation
- IPA(key): /kɲaˈxi.ɲi/
Audio (file) - Rhymes: -iɲi
- Syllabification: knia‧hi‧ni
Noun
kniahini f (masculine kniaź)
- (historical) wife of a Russian or Lithuanian prince
Declension
Declension of kniahini
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kniahini | kniahinie |
genitive | kniahini | kniahiń |
dative | kniahini | kniahiniom |
accusative | kniahinię | kniahinie |
instrumental | kniahinią | kniahiniami |
locative | kniahini | kniahiniach |
vocative | kniahini | kniahinie |
Further reading
- kniahini in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kniahini in Polish dictionaries at PWN