amaterialny

amaterialny

Polish

Etymology

From a- +‎ materialny. First attested in 1937.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ma.tɛˈrjal.nɨ/
• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: a‧ma‧te‧rial‧ny

Adjective

amaterialny (not comparable)

1. (economics) immaterial, not material

   Synonym: niematerialny

   Antonym: materialny

Declension

Declension of amaterialny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	amaterialny		amaterialne	amaterialna	amaterialni	amaterialne
genitive	amaterialnego			amaterialnej	amaterialnych
dative	amaterialnemu				amaterialnym
accusative	amaterialnego	amaterialny	amaterialne	amaterialną	amaterialnych	amaterialne
instrumental	amaterialnym				amaterialnymi
locative				amaterialnej	amaterialnych

References

1. Karol Krzetuski (1937) Kredyt, pieniądz, kapitał‎, page 14

Further reading

• amaterialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• amaterialny in Polish dictionaries at PWN