klęczenie
Polish
Etymology
From klęczeć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /klɛnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: klę‧cze‧nie
Noun
klęczenie n
- verbal noun of klęczeć
Declension
Declension of klęczenie
singular | |
---|---|
nominative | klęczenie |
genitive | klęczenia |
dative | klęczeniu |
accusative | klęczenie |
instrumental | klęczeniem |
locative | klęczeniu |
vocative | klęczenie |
Further reading
- klęczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- klęczenie in Polish dictionaries at PWN