kljúfa
Icelandic
Etymology
From Old Norse kljúfa, from Proto-Germanic *kleubaną, from Proto-Indo-European *glewbʰ-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰljuːva/
- Rhymes: -uːva
Verb
kljúfa (strong verb, third-person singular past indicative klauf, third-person plural past indicative klufu, supine klofið)
- to split, cleave
Conjugation
kljúfa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að kljúfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | klofið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | kljúfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég klýf | við kljúfum | present (nútíð) | ég kljúfi | við kljúfum |
| þú klýfur | þið kljúfið | þú kljúfir | þið kljúfið | ||
| hann, hún, það klýfur | þeir, þær, þau kljúfa | hann, hún, það kljúfi | þeir, þær, þau kljúfi | ||
| past (þátíð) | ég klauf | við klufum | past (þátíð) | ég klyfi | við klyfum |
| þú klaufst | þið klufuð | þú klyfir | þið klyfuð | ||
| hann, hún, það klauf | þeir, þær, þau klufu | hann, hún, það klyfi | þeir, þær, þau klyfu | ||
| imperative (boðháttur) | kljúf (þú) | kljúfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kljúfðu | kljúfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kljúfast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að kljúfast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | klofist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | kljúfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég klýfst | við kljúfumst | present (nútíð) | ég kljúfist | við kljúfumst |
| þú klýfst | þið kljúfist | þú kljúfist | þið kljúfist | ||
| hann, hún, það klýfst | þeir, þær, þau kljúfast | hann, hún, það kljúfist | þeir, þær, þau kljúfist | ||
| past (þátíð) | ég klaufst | við klufumst | past (þátíð) | ég klyfist | við klyfumst |
| þú klaufst | þið klufust | þú klyfist | þið klyfust | ||
| hann, hún, það klaufst | þeir, þær, þau klufust | hann, hún, það klyfist | þeir, þær, þau klyfust | ||
| imperative (boðháttur) | kljúfst (þú) | kljúfist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kljúfstu | kljúfisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
klofinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | klofinn | klofin | klofið | klofnir | klofnar | klofin | |
| accusative (þolfall) | klofinn | klofna | klofið | klofna | klofnar | klofin | |
| dative (þágufall) | klofnum | klofinni | klofnu | klofnum | klofnum | klofnum | |
| genitive (eignarfall) | klofins | klofinnar | klofins | klofinna | klofinna | klofinna | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | klofni | klofna | klofna | klofnu | klofnu | klofnu | |
| accusative (þolfall) | klofna | klofnu | klofna | klofnu | klofnu | klofnu | |
| dative (þágufall) | klofna | klofnu | klofna | klofnu | klofnu | klofnu | |
| genitive (eignarfall) | klofna | klofnu | klofna | klofnu | klofnu | klofnu | |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kleubaną. Ultimately from Proto-Indo-European *glewbʰ- (“to split”)
Verb
kljúfa (singular past indicative klauf, plural past indicative klufu, past participle klofinn)
- (transitive, with accusative) to cleave, split
Conjugation
Conjugation of kljúfa — active (strong class 2)
| infinitive | kljúfa | |
|---|---|---|
| present participle | kljúfandi | |
| past participle | klofinn | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | klýf | klauf |
| 2nd-person singular | klýfr | klauft |
| 3rd-person singular | klýfr | klauf |
| 1st-person plural | kljúfum | klufum |
| 2nd-person plural | kljúfið | klufuð |
| 3rd-person plural | kljúfa | klufu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | kljúfa | klyfa |
| 2nd-person singular | kljúfir | klyfir |
| 3rd-person singular | kljúfi | klyfi |
| 1st-person plural | kljúfim | klyfim |
| 2nd-person plural | kljúfið | klyfið |
| 3rd-person plural | kljúfi | klyfi |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | kljúf | |
| 1st-person plural | kljúfum | |
| 2nd-person plural | kljúfið | |
Conjugation of kljúfa — mediopassive (strong class 2)
| infinitive | kljúfask | |
|---|---|---|
| present participle | kljúfandisk | |
| past participle | klofizk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | kljúfumk | klufumk |
| 2nd-person singular | klýfsk | klaufzk |
| 3rd-person singular | klýfsk | klaufsk |
| 1st-person plural | kljúfumsk | klufumsk |
| 2nd-person plural | kljúfizk | klufuzk |
| 3rd-person plural | kljúfask | klufusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | kljúfumk | klyfumk |
| 2nd-person singular | kljúfisk | klyfisk |
| 3rd-person singular | kljúfisk | klyfisk |
| 1st-person plural | kljúfimsk | klyfimsk |
| 2nd-person plural | kljúfizk | klyfizk |
| 3rd-person plural | kljúfisk | klyfisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | kljúfsk | |
| 1st-person plural | kljúfumsk | |
| 2nd-person plural | kljúfizk | |
Descendants
- Icelandic: kljúfa
- Faroese: klúgva
- Norwegian Nynorsk: kløyva, kløyve
- Norwegian Bokmål: kløyve, kløve
- Old Swedish: klȳva
- Swedish: klyva
- Old Danish: klȳuæ
- Danish: kløve
- Gutnish: klaue
- Scanian: kløva
References
- kljúfa in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press