kleima
Ingrian
Etymology
Borrowed from Russian клеймо (klejmo). Cognate with Finnish leima.
Pronunciation
- (Soikkola) IPA(key): /ˈklei̯mɑ/
- Hyphenation: klei‧ma
Noun
kleima (genitive kleiman, partitive kleimaa)
- brand, stamp
Declension
Declension of kleima (type 3/kana, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kleima | kleimat |
genitive | kleiman | kleimoin |
partitive | kleimaa | kleimoja |
illative | kleimaa | kleimoi |
inessive | kleimaas | kleimois |
elative | kleimast | kleimoist |
allative | kleimalle | kleimoille |
adessive | kleimaal | kleimoil |
ablative | kleimalt | kleimoilt |
translative | kleimaks | kleimoiks |
essive | kleimanna, kleimaan | kleimoinna, kleimoin |
exessive1) | kleimant | kleimoint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 176