kjering
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Old Norse kerling, from karl.
Pronunciation
- IPA(key): /²çɛːrɪŋ/, /²c͡çɛːrɪŋɡ/ (example of pronunciation)
Noun
kjering f (definite singular kjeringa, indefinite plural kjeringar, definite plural kjeringane)
- (dialectal or nonstandard) alternative form of kjerring