kişi

kişi

See also: kisi, Kisi, kîsi, ķīsi, ķīsī, ķīši, and kışı

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		киши
Perso-Arabic		کیشی‎

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish كشی‎ (kiši), ultimately from Common Turkic *kiši (“person”). Cognate with Turkish kişi (“person”).

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

kişi (definite accusative kişini, plural kişilər)

1. (archaic) person
2. man (adult male human)

   Synonym: ər

   Antonym: qadın

Declension

Declension of kişi
	singular	plural
nominative	kişi	kişilər
definite accusative	kişini	kişiləri
dative	kişiyə	kişilərə
locative	kişidə	kişilərdə
ablative	kişidən	kişilərdən
definite genitive	kişinin	kişilərin

Possessive forms of kişi
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	kişim	kişilərim
sənin (“your”)	kişin	kişilərin
onun (“his/her/its”)	kişisi	kişiləri
bizim (“our”)	kişimiz	kişilərimiz
sizin (“your”)	kişiniz	kişiləriniz
onların (“their”)	kişisi or kişiləri	kişiləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	kişimi	kişilərimi
sənin (“your”)	kişini	kişilərini
onun (“his/her/its”)	kişisini	kişilərini
bizim (“our”)	kişimizi	kişilərimizi
sizin (“your”)	kişinizi	kişilərinizi
onların (“their”)	kişisini or kişilərini	kişilərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	kişimə	kişilərimə
sənin (“your”)	kişinə	kişilərinə
onun (“his/her/its”)	kişisinə	kişilərinə
bizim (“our”)	kişimizə	kişilərimizə
sizin (“your”)	kişinizə	kişilərinizə
onların (“their”)	kişisinə or kişilərinə	kişilərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	kişimdə	kişilərimdə
sənin (“your”)	kişində	kişilərində
onun (“his/her/its”)	kişisində	kişilərində
bizim (“our”)	kişimizdə	kişilərimizdə
sizin (“your”)	kişinizdə	kişilərinizdə
onların (“their”)	kişisində or kişilərində	kişilərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	kişimdən	kişilərimdən
sənin (“your”)	kişindən	kişilərindən
onun (“his/her/its”)	kişisindən	kişilərindən
bizim (“our”)	kişimizdən	kişilərimizdən
sizin (“your”)	kişinizdən	kişilərinizdən
onların (“their”)	kişisindən or kişilərindən	kişilərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	kişimin	kişilərimin
sənin (“your”)	kişinin	kişilərinin
onun (“his/her/its”)	kişisinin	kişilərinin
bizim (“our”)	kişimizin	kişilərimizin
sizin (“your”)	kişinizin	kişilərinizin
onların (“their”)	kişisinin or kişilərinin	kişilərinin

Derived terms

• nakişi
  • nakişilik
• kişilik

See also

• oğlan (“boy”)

Further reading

• “kişi” in Obastan.com.

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كیشی‎ (kişi, “person, human being”), from Old Anatolian Turkish كشی‎ (kişi, “person”), from Common Turkic *kiši (“person”). Compare Old Turkic 𐰚𐰃𐰾𐰃‎ (kis²i /kiši/, “person”) and Uyghur كىشى‎ (kishi, “person”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ciˈ.ʃi/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ki‧şi

Noun

kişi (definite accusative kişiyi, plural kişiler)

1. person, human being

Declension

Inflection
Nominative	kişi
Definite accusative	kişiyi
	Singular	Plural
Nominative	kişi	kişiler
Definite accusative	kişiyi	kişileri
Dative	kişiye	kişilere
Locative	kişide	kişilerde
Ablative	kişiden	kişilerden
Genitive	kişinin	kişilerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kişim kişilerim 2nd singular kişin kişilerin 3rd singular kişisi kişileri 1st plural kişimiz kişilerimiz 2nd plural kişiniz kişileriniz 3rd plural kişileri kişileri Definite accusative Singular Plural 1st singular kişimi kişilerimi 2nd singular kişini kişilerini 3rd singular kişisini kişilerini 1st plural kişimizi kişilerimizi 2nd plural kişinizi kişilerinizi 3rd plural kişilerini kişilerini Dative Singular Plural 1st singular kişime kişilerime 2nd singular kişine kişilerine 3rd singular kişisine kişilerine 1st plural kişimize kişilerimize 2nd plural kişinize kişilerinize 3rd plural kişilerine kişilerine Locative Singular Plural 1st singular kişimde kişilerimde 2nd singular kişinde kişilerinde 3rd singular kişisinde kişilerinde 1st plural kişimizde kişilerimizde 2nd plural kişinizde kişilerinizde 3rd plural kişilerinde kişilerinde Ablative Singular Plural 1st singular kişimden kişilerimden 2nd singular kişinden kişilerinden 3rd singular kişisinden kişilerinden 1st plural kişimizden kişilerimizden 2nd plural kişinizden kişilerinizden 3rd plural kişilerinden kişilerinden Genitive Singular Plural 1st singular kişimin kişilerimin 2nd singular kişinin kişilerinin 3rd singular kişisinin kişilerinin 1st plural kişimizin kişilerimizin 2nd plural kişinizin kişilerinizin 3rd plural kişilerinin kişilerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular kişiyim kişilerim 2nd singular kişisin kişilersin 3rd singular kişi kişidir kişiler kişilerdir 1st plural kişiyiz kişileriz 2nd plural kişisiniz kişilersiniz 3rd plural kişiler kişilerdir

Synonyms

• birey
• kimse
• şahıs
• şahsiyet

Derived terms

• kişi başı
• kişilik
• kişisel