amariconar
Spanish
Etymology
From a- + maricón (“faggot”) + -ar.
Pronunciation
- IPA(key): /amaɾikoˈnaɾ/ [a.ma.ɾi.koˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧ma‧ri‧co‧nar
Verb
amariconar (first-person singular present amaricono, first-person singular preterite amariconé, past participle amariconado)
- (vulgar, transitive) to cause to become gay, to sissify
- (vulgar, transitive) to cause to become less masculine and/or more feminine, to weaken the masculine spirit of a person, object or activity
- (vulgar, reflexive) to turn gay
Conjugation
Conjugation of amariconar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | amariconar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | amariconando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | amariconado | amariconada | |||||
plural | amariconados | amariconadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | amaricono | amariconastú amariconásvos | amaricona | amariconamos | amariconáis | amariconan | |
imperfect | amariconaba | amariconabas | amariconaba | amariconábamos | amariconabais | amariconaban | |
preterite | amariconé | amariconaste | amariconó | amariconamos | amariconasteis | amariconaron | |
future | amariconaré | amariconarás | amariconará | amariconaremos | amariconaréis | amariconarán | |
conditional | amariconaría | amariconarías | amariconaría | amariconaríamos | amariconaríais | amariconarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | amaricone | amariconestú amariconésvos2 | amaricone | amariconemos | amariconéis | amariconen | |
imperfect (ra) | amariconara | amariconaras | amariconara | amariconáramos | amariconarais | amariconaran | |
imperfect (se) | amariconase | amariconases | amariconase | amariconásemos | amariconaseis | amariconasen | |
future1 | amariconare | amariconares | amariconare | amariconáremos | amariconareis | amariconaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | amariconatú amariconávos | amaricone | amariconemos | amariconad | amariconen | ||
negative | no amaricones | no amaricone | no amariconemos | no amariconéis | no amariconen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of amariconar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive amariconar | |||||||
dative | amariconarme | amariconarte | amariconarle, amariconarse | amariconarnos | amariconaros | amariconarles, amariconarse | |
accusative | amariconarme | amariconarte | amariconarlo, amariconarla, amariconarse | amariconarnos | amariconaros | amariconarlos, amariconarlas, amariconarse | |
with gerund amariconando | |||||||
dative | amariconándome | amariconándote | amariconándole, amariconándose | amariconándonos | amariconándoos | amariconándoles, amariconándose | |
accusative | amariconándome | amariconándote | amariconándolo, amariconándola, amariconándose | amariconándonos | amariconándoos | amariconándolos, amariconándolas, amariconándose | |
with informal second-person singular tú imperative amaricona | |||||||
dative | amaricóname | amaricónate | amaricónale | amaricónanos | not used | amaricónales | |
accusative | amaricóname | amaricónate | amaricónalo, amaricónala | amaricónanos | not used | amaricónalos, amaricónalas | |
with informal second-person singular vos imperative amariconá | |||||||
dative | amariconame | amariconate | amariconale | amariconanos | not used | amariconales | |
accusative | amariconame | amariconate | amariconalo, amariconala | amariconanos | not used | amariconalos, amariconalas | |
with formal second-person singular imperative amaricone | |||||||
dative | amaricóneme | not used | amaricónele, amaricónese | amaricónenos | not used | amaricóneles | |
accusative | amaricóneme | not used | amaricónelo, amaricónela, amaricónese | amaricónenos | not used | amaricónelos, amaricónelas | |
with first-person plural imperative amariconemos | |||||||
dative | not used | amariconémoste | amariconémosle | amariconémonos | amariconémoos | amariconémosles | |
accusative | not used | amariconémoste | amariconémoslo, amariconémosla | amariconémonos | amariconémoos | amariconémoslos, amariconémoslas | |
with informal second-person plural imperative amariconad | |||||||
dative | amariconadme | not used | amariconadle | amariconadnos | amariconaos | amariconadles | |
accusative | amariconadme | not used | amariconadlo, amariconadla | amariconadnos | amariconaos | amariconadlos, amariconadlas | |
with formal second-person plural imperative amariconen | |||||||
dative | amaricónenme | not used | amaricónenle | amaricónennos | not used | amaricónenles, amaricónense | |
accusative | amaricónenme | not used | amaricónenlo, amaricónenla | amaricónennos | not used | amaricónenlos, amaricónenlas, amaricónense |
Derived terms
- amariconado
Further reading
- “amariconar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014