kinkerit
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkiŋkerit/, [ˈkiŋke̞rit̪]
- Hyphenation: kin‧ke‧rit
Noun
kinkerit pl
- examination in rural areas held historically to teach and test reading skills and knowledge of Christianity, now used chiefly for teaching
Declension
Inflection of kinkerit (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | — | kinkerit | |
genitive | — | kinkerien kinkereiden kinkereitten | |
partitive | — | kinkereitä kinkerejä | |
illative | — | kinkereihin | |
singular | plural | ||
nominative | — | kinkerit | |
accusative | nom. | — | kinkerit |
gen. | — | ||
genitive | — | kinkerien kinkereiden kinkereitten | |
partitive | — | kinkereitä kinkerejä | |
inessive | — | kinkereissä | |
elative | — | kinkereistä | |
illative | — | kinkereihin | |
adessive | — | kinkereillä | |
ablative | — | kinkereiltä | |
allative | — | kinkereille | |
essive | — | kinkereinä | |
translative | — | kinkereiksi | |
instructive | — | kinkerein | |
abessive | — | kinkereittä | |
comitative | — | kinkereineen |