kinin
See also: kínín
English
Noun
kinin (plural kinins)
- (biochemistry) Any of various structurally related polypeptides of the autacoid family, such as bradykinin and kallikrein, that act locally to induce vasodilation and contraction of smooth muscle.
Translations
Faroese
Etymology
Borrowed from French quinine, from Spanish quina (“cinchona bark”), from Quechua kina.
Noun
kinin n (genitive singular kinins, uncountable)
- quinine
Declension
Declension of kinin (singular only) | ||
---|---|---|
n3s | singular | |
indefinite | definite | |
nominative | kinin | kininið |
accusative | kinin | kininið |
dative | kinini | kinininum |
genitive | kinins | kininsins |
Serbo-Croatian
Etymology
From English quinine, ultimately from Quechua kina.
Pronunciation
- IPA(key): /kǐniːn/
Noun
kìnīn m (Cyrillic spelling кѝнӣн)
- quinine
Declension
Declension of kinin
singular | |
---|---|
nominative | kìnīn |
genitive | kinína |
dative | kininu |
accusative | kinin |
vocative | kinine |
locative | kininu |
instrumental | kininom |
Slovene
Pronunciation
- IPA(key): /kiˈníːn/
- Tonal orthography: kinȋn
Noun
kinín m inan (genitive kinína, uncountable)
- quinine
Declension
Declension of kinín (masculine inan., hard o-stem)
singular | |
---|---|
nominative | kinín |
accusative | kinín |
genitive | kinína |
dative | kinínu |
locative | kinínu |
instrumental | kinínom |