kikkara
Finnish
Etymology
Sound-symbolic;[1] perhaps a sound-symbolicized variant of kokkare, kakkara, etc. For the sense "curly", also compare kihara; perhaps in this sense a sound-symbolic sense of that and the word group to which sikkura, säkkärä belong.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkikːɑrɑ/, [ˈkikːɑrɑ]
- Rhymes: -ikːɑrɑ
- Syllabification(key): kik‧ka‧ra
Noun
kikkara
- A piece of excrement from a small animal such as a hare.
- Synonym: papana
Declension
Inflection of kikkara (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kikkara | kikkarat | |
genitive | kikkaran | kikkaroiden kikkaroitten | |
partitive | kikkaraa | kikkaroita | |
illative | kikkaraan | kikkaroihin | |
singular | plural | ||
nominative | kikkara | kikkarat | |
accusative | nom. | kikkara | kikkarat |
gen. | kikkaran | ||
genitive | kikkaran | kikkaroiden kikkaroitten kikkarainrare | |
partitive | kikkaraa | kikkaroita | |
inessive | kikkarassa | kikkaroissa | |
elative | kikkarasta | kikkaroista | |
illative | kikkaraan | kikkaroihin | |
adessive | kikkaralla | kikkaroilla | |
ablative | kikkaralta | kikkaroilta | |
allative | kikkaralle | kikkaroille | |
essive | kikkarana | kikkaroina | |
translative | kikkaraksi | kikkaroiksi | |
instructive | — | kikkaroin | |
abessive | kikkaratta | kikkaroitta | |
comitative | — | kikkaroineen |
Possessive forms of kikkara (type kulkija) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kikkarani | kikkaramme |
2nd person | kikkarasi | kikkaranne |
3rd person | kikkaransa |
Adjective
kikkara (comparative kikkarampi, superlative kikkarin)
- curly
Declension
Inflection of kikkara (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kikkara | kikkarat | |
genitive | kikkaran | kikkaroiden kikkaroitten | |
partitive | kikkaraa | kikkaroita | |
illative | kikkaraan | kikkaroihin | |
singular | plural | ||
nominative | kikkara | kikkarat | |
accusative | nom. | kikkara | kikkarat |
gen. | kikkaran | ||
genitive | kikkaran | kikkaroiden kikkaroitten kikkarainrare | |
partitive | kikkaraa | kikkaroita | |
inessive | kikkarassa | kikkaroissa | |
elative | kikkarasta | kikkaroista | |
illative | kikkaraan | kikkaroihin | |
adessive | kikkaralla | kikkaroilla | |
ablative | kikkaralta | kikkaroilta | |
allative | kikkaralle | kikkaroille | |
essive | kikkarana | kikkaroina | |
translative | kikkaraksi | kikkaroiksi | |
instructive | — | kikkaroin | |
abessive | kikkaratta | kikkaroitta | |
comitative | — | kikkaroine |
Possessive forms of kikkara (type kulkija) | ||
---|---|---|
Rare. Only used with substantive adjectives. | ||
possessor | singular | plural |
1st person | kikkarani | kikkaramme |
2nd person | kikkarasi | kikkaranne |
3rd person | kikkaransa |
References
- Itkonen, Erkki; Kulonen, Ulla-Maija, editors (1992–2000) Suomen sanojen alkuperä [The origin of Finnish words] (in Finnish), [note: linked online version also includes some other etymological sources], Helsinki: Institute for the Languages of Finland/Finnish Literature Society, →ISBN
Anagrams
- karakki