kihal
Hungarian
Etymology
ki- + hal
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkiɦɒl]
- Hyphenation: ki‧hal
Verb
kihal
- (intransitive) to die out, to become extinct
Conjugation
conjugation of kihal
Infinitive | kihalni | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Past participle | kihalt | |||||||
Present participle | kihaló | |||||||
Future participle | - | |||||||
Adverbial participle | kihalva | |||||||
Potential | kihalhat | |||||||
1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd person sg formal | 1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd person pl formal | |||
Indicative mood | Present | Indefinite | kihalok | kihalsz | kihal | kihalunk | kihaltok | kihalnak |
Definite | intransitive verb, definite forms are not used | |||||||
Past | Indefinite | kihaltam | kihaltál | kihalt | kihaltunk | kihaltatok | kihaltak | |
Definite | - | |||||||
Conditional mood | Present | Indefinite | kihalnék | kihalnál | kihalna | kihalnánk | kihalnátok | kihalnának |
Definite | - | |||||||
Subjunctive mood | Present | Indefinite | kihaljak | kihalj or kihaljál | kihaljon | kihaljunk | kihaljatok | kihaljanak |
Definite | - | |||||||
Conjugated infinitive | kihalnom | kihalnod | kihalnia | kihalnunk | kihalnotok | kihalniuk |
Synonyms
- kipusztul
Derived terms
- kihalás