kielec
See also: Kielec
Polish
Etymology
From kieł + -ec.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkjɛ.lɛt͡s/
- Rhymes: -ɛlɛt͡s
- Syllabification: kie‧lec
Noun
kielec m anim
- common dentex (Dentex dentex)
- Synonyms: kielec właściwy, kielczak śródziemnomorski, kielczak właściwy
Declension
Declension of kielec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kielec | kielce |
| genitive | kielca | kielców |
| dative | kielcowi | kielcom |
| accusative | kielca | kielce |
| instrumental | kielcem | kielcami |
| locative | kielcu | kielcach |
| vocative | kielcu | kielce |
Noun
kielec m inan
- (obsolete) tusk of a boar
Declension
Declension of kielec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kielec | kielce |
| genitive | kielcu | kielców |
| dative | kielcowi | kielcom |
| accusative | kielec | kielce |
| instrumental | kielcem | kielcami |
| locative | kielcu | kielcach |
| vocative | kielcu | kielce |
Further reading
- kielec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kielec in Polish dictionaries at PWN