kicnąć
Polish
Etymology
From kicać + -nąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkit͡s.nɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡snɔɲt͡ɕ
- Syllabification: kic‧nąć
Verb
kicnąć pf (imperfective kicać)
- (intransitive) to hop, to boing (of a rabbit or hare)
Conjugation
Conjugation of kicnąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | kicnąć | |||||
future tense | 1st | kicnę | kicniemy | |||
2nd | kicniesz | kicniecie | ||||
3rd | kicnie | kicną | ||||
impersonal | kicnie się | |||||
past tense | 1st | kicnąłem | kicnęłam | kicnęliśmy | kicnęłyśmy | |
2nd | kicnąłeś | kicnęłaś | kicnęliście | kicnęłyście | ||
3rd | kicnął | kicnęła | kicnęło | kicnęli | kicnęły | |
impersonal | kicnięto | |||||
conditional | 1st | kicnąłbym | kicnęłabym | kicnęlibyśmy | kicnęłybyśmy | |
2nd | kicnąłbyś | kicnęłabyś | kicnęlibyście | kicnęłybyście | ||
3rd | kicnąłby | kicnęłaby | kicnęłoby | kicnęliby | kicnęłyby | |
impersonal | kicnięto by | |||||
imperative | 1st | niech kicnę | kicnijmy | |||
2nd | kicnij | kicnijcie | ||||
3rd | niech kicnie | niech kicną | ||||
anterior adverbial participle | kicnąwszy | |||||
verbal noun | kicnięcie |
Further reading
- kicnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kicnąć in Polish dictionaries at PWN