kicać
Polish
Etymology
From kic + -ać, kic being onomatopoeic. in nature.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈki.t͡sat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡sat͡ɕ
- Syllabification: ki‧cać
Verb
kicać impf (perfective kicnąć)
- (intransitive) to hop, to boing (of a rabbit or hare)
Conjugation
Conjugation of kicać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | kicać | |||||
present tense | 1st | kicam | kicamy | |||
2nd | kicasz | kicacie | ||||
3rd | kica | kicają | ||||
impersonal | kica się | |||||
past tense | 1st | kicałem | kicałam | kicaliśmy | kicałyśmy | |
2nd | kicałeś | kicałaś | kicaliście | kicałyście | ||
3rd | kicał | kicała | kicało | kicali | kicały | |
impersonal | kicano | |||||
future tense | 1st | będę kicał, będę kicać | będę kicała, będę kicać | będziemy kicali, będziemy kicać | będziemy kicały, będziemy kicać | |
2nd | będziesz kicał, będziesz kicać | będziesz kicała, będziesz kicać | będziecie kicali, będziecie kicać | będziecie kicały, będziecie kicać | ||
3rd | będzie kicał, będzie kicać | będzie kicała, będzie kicać | będzie kicało, będzie kicać | będą kicali, będą kicać | będą kicały, będą kicać | |
impersonal | będzie kicać się | |||||
conditional | 1st | kicałbym | kicałabym | kicalibyśmy | kicałybyśmy | |
2nd | kicałbyś | kicałabyś | kicalibyście | kicałybyście | ||
3rd | kicałby | kicałaby | kicałoby | kicaliby | kicałyby | |
impersonal | kicano by | |||||
imperative | 1st | niech kicam | kicajmy | |||
2nd | kicaj | kicajcie | ||||
3rd | niech kica | niech kicają | ||||
active adjectival participle | kicający | kicająca | kicające | kicający | kicające | |
contemporary adverbial participle | kicając | |||||
verbal noun | kicanie |
Further reading
- kicać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kicać in Polish dictionaries at PWN