kerkelijk
Dutch
Etymology
From Middle Dutch kerkelijc. Equivalent to kerk (“church”) + -e- + -lijk (“-ly”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɛr.kə.lək/
Audio (file) - Hyphenation: ker‧ke‧lijk
Adjective
kerkelijk (comparative kerkelijker, superlative kerkelijkst)
- ecclesiastic; (used attributely) church
- believing, adhering to (a specific) church
Inflection
| Inflection of kerkelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | kerkelijk | |||
| inflected | kerkelijke | |||
| comparative | kerkelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | kerkelijk | kerkelijker | het kerkelijkst het kerkelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | kerkelijke | kerkelijkere | kerkelijkste |
| n. sing. | kerkelijk | kerkelijker | kerkelijkste | |
| plural | kerkelijke | kerkelijkere | kerkelijkste | |
| definite | kerkelijke | kerkelijkere | kerkelijkste | |
| partitive | kerkelijks | kerkelijkers | — | |
Antonyms
- onkerkelijk
Derived terms
- kerkelijkheid
- ontkerkelijking
Descendants
- Afrikaans: kerklik