kenraali
Finnish
Etymology
From Old French general, from Latin generālis.
Pronunciation
- Hyphenation: ken‧raa‧li
Noun
kenraali
- (military) general
Declension
Inflection of kenraali (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kenraali | kenraalit | |
genitive | kenraalin | kenraalien kenraaleiden kenraaleitten | |
partitive | kenraalia | kenraaleita kenraaleja | |
illative | kenraaliin | kenraaleihin | |
singular | plural | ||
nominative | kenraali | kenraalit | |
accusative | nom. | kenraali | kenraalit |
gen. | kenraalin | ||
genitive | kenraalin | kenraalien kenraaleiden kenraaleitten | |
partitive | kenraalia | kenraaleita kenraaleja | |
inessive | kenraalissa | kenraaleissa | |
elative | kenraalista | kenraaleista | |
illative | kenraaliin | kenraaleihin | |
adessive | kenraalilla | kenraaleilla | |
ablative | kenraalilta | kenraaleilta | |
allative | kenraalille | kenraaleille | |
essive | kenraalina | kenraaleina | |
translative | kenraaliksi | kenraaleiksi | |
instructive | — | kenraalein | |
abessive | kenraalitta | kenraaleitta | |
comitative | — | kenraaleineen |
See also
- sotilasarvo
Anagrams
- arkailen