kemençe
See also: kemence
Turkish
Etymology
From Persian کمانچه (kamânče).
Pronunciation
- IPA(key): [cɛˈment͡ʃɛ]
- Hyphenation: ke‧men‧çe
Noun
kemençe
- kamancheh
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | kemençe | |
| Definite accusative | kemençeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | kemençe | kemençeler |
| Definite accusative | kemençeyi | kemençeleri |
| Dative | kemençeye | kemençelere |
| Locative | kemençede | kemençelerde |
| Ablative | kemençeden | kemençelerden |
| Genitive | kemençenin | kemençelerin |
Descendants
- English: kemenche
References
- “kemençe”, in Güncel Türkçe Sözlük [Contemporary Turkish Dictionary], Türk Dil Kurumu, (Please provide a date or year)