keltti
Finnish
Etymology
From English Celt, from Latin Celtae.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkeltːi/, [ˈke̞lt̪ːi]
- Rhymes: -eltːi
- Syllabification(key): kelt‧ti
Noun
keltti
- Celt (person)
- celt (prehistoric chisel-bladed tool)
Declension
Inflection of keltti (Kotus type 5*C/risti, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | keltti | keltit | |
genitive | keltin | kelttien | |
partitive | kelttiä | kelttejä | |
illative | kelttiin | keltteihin | |
singular | plural | ||
nominative | keltti | keltit | |
accusative | nom. | keltti | keltit |
gen. | keltin | ||
genitive | keltin | kelttien | |
partitive | kelttiä | kelttejä | |
inessive | keltissä | kelteissä | |
elative | keltistä | kelteistä | |
illative | kelttiin | keltteihin | |
adessive | keltillä | kelteillä | |
ablative | keltiltä | kelteiltä | |
allative | keltille | kelteille | |
essive | kelttinä | keltteinä | |
translative | keltiksi | kelteiksi | |
instructive | — | keltein | |
abessive | keltittä | kelteittä | |
comitative | — | keltteineen |
Possessive forms of keltti (type risti) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kelttini | kelttimme |
2nd person | kelttisi | kelttinne |
3rd person | kelttinsä |
Anagrams
- keltit