kelling
See also: Kelling
Faroese
Etymology
From Old Norse kerling.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʃʰɛtlɪŋk/
Noun
kelling f (genitive singular kellingar, plural kellingar)
- (derogatory) old hag
- witch
- (archaic) wife
Declension
f6 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | kelling | kellingin | kellingar | kellingarnar |
Accusative | kelling | kellingina | kellingar | kellingarnar |
Dative | kelling | kellingini | kellingum | kellingunum |
Genitive | kellingar | kellingarinnar | kellinga | kellinganna |