kaçakçı
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish قاچاقچی (“smuggler”), equivalent to kaçak + -çı.
Pronunciation
- IPA(key): /ka.tʃak.tʃɯ/
Noun
kaçakçı (definite accusative kaçakçıyı, plural kaçakçılar)
- smuggler, trafficker
Derived terms
- kaçakçılık
Descendants
- → Persian: قاچاقچی (qâčâqči)
- Tajik: қочоқчӣ (qočoqčī)
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | kaçakçı | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | kaçakçıyı | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | kaçakçı | kaçakçılar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | kaçakçıyı | kaçakçıları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | kaçakçıya | kaçakçılara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | kaçakçıda | kaçakçılarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | kaçakçıdan | kaçakçılardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | kaçakçının | kaçakçıların | ||||||||||||||||||||||||
|