kavim
Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic قَوْم (qawm, “people”).
Pronunciation
- IPA(key): [kavim]
- Hyphenation: ka‧vim
Noun
kavim (definite accusative kavmi, plural kavimler)
- (sociology) people
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | kavim | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | kavmi | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | kavim | kavimler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | kavmi | kavimleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | kavme | kavimlere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | kavimde | kavimlerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | kavimden | kavimlerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | kavmin | kavimlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- kavmiyet
- kavmiyetçi
- kavmiyetçilik
Related terms
- Âd kavmi
- Medyen kavmi
- Semûd kavmi