kaulain
Finnish
Etymology 1
kaula (“neck”) + -in
Noun
kaulain
- collar (device placed around the neck, especially one that is not kaulus, kauluri or panta)
Declension
Inflection of kaulain (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kaulain | kaulaimet | |
genitive | kaulaimen | kaulaimien kaulainten | |
partitive | kaulainta | kaulaimia | |
illative | kaulaimeen | kaulaimiin | |
singular | plural | ||
nominative | kaulain | kaulaimet | |
accusative | nom. | kaulain | kaulaimet |
gen. | kaulaimen | ||
genitive | kaulaimen | kaulaimien kaulainten | |
partitive | kaulainta | kaulaimia | |
inessive | kaulaimessa | kaulaimissa | |
elative | kaulaimesta | kaulaimista | |
illative | kaulaimeen | kaulaimiin | |
adessive | kaulaimella | kaulaimilla | |
ablative | kaulaimelta | kaulaimilta | |
allative | kaulaimelle | kaulaimille | |
essive | kaulaimena | kaulaimina | |
translative | kaulaimeksi | kaulaimiksi | |
instructive | — | kaulaimin | |
abessive | kaulaimetta | kaulaimitta | |
comitative | — | kaulaimineen |
Compounds
- kuristuskaulain
- latvakaulain
- mittakaulain
Alternative forms
- kaulojen
Noun
kaulain
- Genitive plural form of kaula.
Etymology 3
From kaulata (“to roll”) through kaula + -in
Noun
kaulain
- A round piece of wood, a roller, around which linen were rolled to even them out, like with a mangle
Anagrams
- alkuina, kaluina, kulaani